Dudu Şiiri - Lütuf Sözbir

Dudu

Doğum;
Daha dündü
Dalından düştün
Dünya denilen
Dipsiz deryaya
Dudu...

Dediler, davul da dengi dengine
Durdun...

Duyumsamadılar...

Dağlar, duldaladı
Düşlerini...
Dondun!

Demedin, derdini dertsize
Dillendirir diye densizce
Didelerinden damladı...
Dingindin!

Dostsa;
Direnmekti, düşmana
Dik durmaktı düzene
Dermandı, darlanınca
Dayandığın döşü...

Doldu demlerin
Desen de demesen de...

Dudu!

Lut 2011