Dudayev Mersiyesi Şiiri - Ahmet Doğru

-Der Cevher Dudayev aleyhirrahme vel gufran-

Kan girdabıyla çevirir acı bir ağıt gönlümü
Kafkasya yanık yüreğim, kop rüzgâr dağıt gönlümü

Uygusuz gözlerim yanar, gece kaldı ümitlerim
Ninniler mırıldan bana ak/deniz uyut gönlümü

Alevleri avuçlarım “öç” diye yanar dudağım
Hayallere bürü beni kelime avut gönlümü

Bir telâşe aldı beni ölüp ölüp dirilirim
Yanardağlarla çevirir imansız Nemrut gönlümü

Ben Yahya’yım başımı vur, İsa sanıp çarmıha ger
Kahrolası hain Çıfıt topa tut Beyrut gönlümü

Yerden yere vurulurum kan içinde elim yüzüm
Hüdâyâ, susup kaldım ateşle barut gönlümü

Uçmağa kalkmalı erler sancağı yüceltmek için
Kafkasya sen alevlendir zaferle yakut gönlümü

Çeçen yumruğunla vur ki yüz bin kıyamet şahlansın
Yeniden diriltsin beni coştursun umut gönlümü

Ufukların gözü kızıl güneş ağlıyor Çeçenya
Matem mi var niye bürür kara bir bulut gönlümü

“Cevher şehit düştü” derler param parça oldu eyvah
Süründürür peşi sıra kanlı bir tabut gönlümü

Kan bürüyor gözlerimi çığ gibi çöker damlalar
Bütün dünyam kan içinde hey güneş kurut gönlümü

Ağlasam gözümden kopar yüz Fırat bin Kızılırmak
Ağlasam tufanlar kopar… Yaradan’ım tut gönlümü