Dudakta kalacak sandığım o tat,
Yavaşça kalbime indi, ve bir izini bıraktı.
Ve o anda anladım, bu artık sadece bir haz değildi,
bu dedikleri "aşk" olmalıydı!
Dudaktan kalbe inen bir aşk!
Sensizim şimdi, sensizliğin ortasında bir yabancı,
Huysuzum, her şey yarım kalmış gibi.
Dağıldım, dört bir yana savrulmuş yapraklar gibi,
Paramparçayım, içimde onulmaz bir kırılganlık.
Acı çekiyorum, her solukta biraz daha eksiliyorum,
Adını fısıldarken dudaklarım titriyor,
Seninle dolmuştu kalbim, şimdi boş ve karanlık,
Oysa bir zamanlar, dudaktan kalbe inen o aşk, en parlak yıldızımdı.
Ama şimdi, geriye kalan sadece sessiz bir sızı,
Hatıraların ağırlığında yavaşça bükülüyor ruhum,
Dudaktan inen aşk, kalbimde kök saldı,
Ve ben, sensizliğin ortasında, sadece seni bekliyorum...
Neslihan Akay
Kayıt Tarihi : 24.11.2024 17:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirde, aşkın hafif bir eğlence gibi başlayıp derin ve kalıcı bir duyguya dönüşmesi anlatılıyor. Başlangıçtaki yüzeysel haz, gözlere duyulan hayranlıkla daha da derinleşiyor ve sonunda kalbe işliyor. Ancak aşkın kaybı, kalpte derin bir yara bırakıyor ve ayrılığın getirdiği acı şiirin merkezinde yer alıyor.
Tesekkür ederim !
TÜM YORUMLAR (2)