Dudaktan Kalbe Şiiri - Mustafa Aslan 2

Dudaktan inince ask kalbe,
Gözlerdeki yaslar kurumak bilmezmis.
Kalpten çikinca ask dudaklara,
Seviyorum kelimesi hiç dinmezmis.

Günler geçmez, yürekteki acilar çogaliyor,
Dudaktaki asklarin bilmelisin bir anlami yok,
Ask ölümsüz denilen bir aci gemisiymis,
Dudaktan kalbe inince anladi bunu gönlüm.

Gecenin hüznüyle seni bagrima bastim,
Rüyalarimda sen, herzaman içimdeki yalnizliktin,
Dinmeyen göz yasim ile sen, hep sen vardin,
Sen giderken, dudaktan kalbe inemedi askim.

Sensizlik gecemdeki acimasiz bir kabus,
Ya beni sevdigini söyle, yada hayatin boyunca sus.
Izin ver insin dudaktan kalbe askimiz,
Sonsuzluk olsun içimizde, biz hep yalniziz.

Dudaktan kalbe inmeli ask, içinde yalniz ikimiz,
Göz yasimiz biz birbirimiz için silmeliyiz.
Benim olmalisin, bahçemdeki gülüm,
Dudaktan kalbe inerken ask, biz bizi sevmeliyiz.

21’12’2007 15:20