Dudaklarını Şiiri - Esat Anık

Rayihânı getirdi rüzgârlar sen gelmeden.
Tâ içimde hissettim yanan dudaklarını.
Sana nasıl anlatsam? Nasıl özledim bilsen
Dudağıma hafifçe konan dudaklarını.

Yüzünü, gözlerini hayalimden atamam.
Bir daha anmam diye yemin etsem, tutamam.
Unuttun mu? Deme hiç; unutmam, unutamam
Adımı her saniye anan dudaklarını.

Her gün köşe başında yollarını gözledim.
Kimse görmesin diye gözyaşımı gizledim.
Yangın var yüreğimde; çok ama çok özledim
Bana aşk şarâbını sunan dudaklarını.

Elem çekme sevgili, derdi bir kenara at;
Bunca hasret içine yaman sevdamızı kat..
Kendi uzanmayacak, haydi sen bari uzat
Öpünce eksilecek sanan dudaklarını!