Dudaklarını Kullan Şiiri - Rıdvan Cankiç

Bazı zamanlarda aşk göz göze bakışarak başlardı
Bazen ilkokulda filizlenir
Bazen de komşunun evine ailemiz gittiğinde olurdu.
Kimi zaman yolda karşılaşırdık.
Kimi zamanda önümüze bakmadığımız anda çarpışırken.
En çok da derslerin arasına gömülü dururken gerçekleşir.
“Ödevimi senden alabilir miyim? ” sözü ile başlar.
Bir işyeri çekilişinde gerçekleşir bazen.
Hani derler ya “Herkes kuradaki arkadaşına hediye alacak.”
Özellikle de işe giderken serviste gördüğün arkadaşın.
Sabahın köründe işe erken gitmenin en büyük sebebi olur.
Bazen o söz konuşmak için çıkmaz dudaklardan.
Müebbetlik bir mahkûm gibi durur ağzımın içinde.
Hadi o sözü çıkar dudaklarımın arkasından.
Ama gözlerin ile değil.
Dudaklarını kullanacaksın.