Dudaklarindan Basladim, Eger Kabul Eders ...

Dudaklarindan basladim sevmeye, o hafif kivrik, uclara dogru uzayan taze gul renginde dudaklarindan. Sonra yukari ciktim, burnuna. Ne kadar da tatli gorundu bana, kivrimlari ne kadar zarif ve yumusakti. Tam yerinde, tum guzelligiyle belli ediyordu kendini. Gectim burnunu, gozune geldim, gozlerine. Etrafini ilgiyle suzen, boyun egmeyen bakislarina tutuldum.. Isigin bile kirilmadan iceri giremedigi parlak gozlerin. Kirpiklerin, arzularimdi, Biraz daha yukaridaki kaşlarin da hayallerim.. Bir sana boyun eğen, her seye karsi kaşlarin. Ve sonrasi, usulca akan bir nehir, saclarin. Gunesin sarisindan, topragin kahvesinden.. Arasinda kulaklarin, sekline hayran oldugum. Yer yer sert hatlarla cizilmis yumusak kulaklarin. Ve nehri takip edince tekrar, orada, boynun. Tum muhtesemliklerini vucuduna baglayan, o, narin, vazgecilmez. Beni sana baglayan, kalbine gecit veren yol, arac. Ve takip ediyorum onu. Yuzunden basladigim yolculuguma bir son verebilmek icin. Takip ediyorum, Yolunu..