Dudaklarındaki son busenin acısı var ten ...

Gittiğim yolların aydınlanmayacağını bilerek gidiyorum.
Sensizlik girdabında kaybolacağımı bilerek yürüyorum.
Karanlığımda bana eşlik eden kimsem yok
Yalnızım ,aciz, çaresiz ve gidiyorum.

Geriye bakacak cesaretti bulamayarak kendimde
Düğüm düğüm boğazım yutkunmayı beceremediğim
Bir sevda yüreğimde ve gidiyorum....
Mor salkımlı sokaklardan geçesim yok artık .

Aslını sorarsan bıraktığım yerde yüreğin yok.
Küsmüş yağmurlar sıcak nefesin susmuş ,
Ne kadar da kahretsem kendimi
Dudaklarındaki son busenin acısı var tenimde.

Hesap sormalarım boşuna
Loş ışıklar altında ne kadar acı bırakmışım,
Kendimi ıslattığım yağmurlarım olmuş
Yorulmuş ve yoğrulmuşum acınla, olmadığın hain gecelerde...

Göğüs kafesine tutsak olsam ,parangam sevdan,
Gidemesem bırakmasan ellerimi
yok!
Ne sen, ne yürüdüğüm yolda avuçlarımın arasında ellerin var

Zaman acıyı bir rüzgarla savurmuyormuş cok uzak diyarlara,
Yürekte bir oyana bir bu yana savrulan bir ağrı
Bir bıçak kesiği ,kan ­ u revan bir yürek bendeki
Herkesin a'ma , lal olduğu ...

Acımasız bir sevdanın kurbanıyım ben
Yüreğime pamuk ipliği değil kancasını atmış
Koşturuyor deli kısrak misali ,
Sarılmadığım ayaklarına ,yetişemediğim bir acelesi var

Ezilen yüreğime basa basa kaçışı...
Dört mevsimin kış olduğu bir zaman dilimindeyim
İliklerime kadar işlenmiş bir yalnızlık bir sevda...
Kapatsam gözlerimi belkide son bulacak.

Yok!
Olmuyor göz kapaklarım ağırlaşıyor giderek
Tırnaklarını geçirdiğin malum bir yürek var
Fırtınanın savurduğu bir beden
Ve ben kendimle savaş halindeyim...