...Dudakların anatomisi.

İki kızıl,
iki sıcak,
iki susuz dudak,
ılık nefesler eşliğinde birleştiler…
Hiç bu kadar kolayca,
kapanmamıştı bu iki göz…
Ve hiç bu kadar çabukça,
çarpmamıştı iki kalp.
Öylesine bir açlıktı ki!
Uzun bir müddet durduramadılar kendilerini.
Duramadılar, her şeyin başladığı bu noktada.
Zamanın yittiği,
kuş olup uçup gittiği,
her şeyin flu olduğu,
beklide tek zamandı bu…
Solukluklar birbirine karıştı.
Kesik, kesik ama bir o kadarda hızlı.
Durmaya yakın, zaman devşirdi.
Zaman, döllendi ağızda…
Pembeleşmiş yanaklarda,
iki suratın sıcaklığı yere vurdu.
Bedenler küçüldü, geri çekildi.
Tedirgin, mahcup iki göz karşılaştı!
Yakalanı verdi kilitlendi,büyüsünde zamanın.
Mutlulukta olsa, korkuda olsa!
Baktılar içlerine titreyerek.
Derin, en derinine kadar baktılar.
Dehşeti yitirmiş,
pırıl, pırıl parlıyor bugulanıyordu.
Sağnak bir yagışa andı.
O mahcup,o ürkek, o tedirgin gözler.
Durdular,an durdu zaman hapis…
Ama birden,
Mıknatıs gibi yapıştı iki beden.
Sımsıkı sarıldılar.
Tek bir kelime bile etmeden,
sımsıkı sarıldılar.
Beyaz bir güvercin havalandı
Et ete, tek ruha ilişti beden.
Tek kızıl,
tek sıcak,
tek susuz dudağa,
yenikti artık zaman.
Tiik taak, tiik taak, tiik taak…..