Hangi insafsız tümcelerin özneleri,
arasına gizledin sevgilinin adını da
bana böyle tanımsız acılar
yaşatıyorsun.
Senle ben değilmiydik,
hoyrat dokunuşlarla kendimizden
geçerek,
dudaklarımız tutkuyla birleşirken
çıplak bedenlerimizin temasın da
heyecan fırtınalarına tutulup,
bulutlara yükselirken,
iki ayrı bedenken
tek bir vücut olan.
Neydi seni bir anda böylesine
olguların gerekçesi,
geçmişinin peşine takılıp
gitmek arzusu mu?
Yoksa!
yaşanmışlarına duyduğun
intikam ateşine,
kurban olarak seçilmem mi?
Oysa ben;
Seni öyle sevdim ki
senim tenine her değdiğinde
tenimi kıskandım.
sana sarıldığım anlar da
tenini koklarken,
hoyratça bedeninde dolaşan elime,
seni incitecek korkusuyla kızdım.
Ben seni benden,
daha çok sevdiği için
yüreğime öfke duyacak
kadar,
inanılmaz bir AŞKla sevdim.
Ya sen? !
28.07.10 Menemen
Kayıt Tarihi : 28.7.2010 18:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!