Dudaklarımdan dökülen adını
kazımak istedim kağıtlara,
sana ulaşmasını,
varmasını diledim
Tanrıdan.
O yazılar sana da ifade etsin
bana ettiklerini.
Sana da ızdırap versin;
ayrılık.
Yediğim her lokma nimette,
her lokma gibi,
Mübarek olan sen varsın.
kum çöllerine seni düşünürken düştüm,
hayalimde.
Şimdi içtiğim her yudumda
sen kaplıyorsun içimi.
Susuzluğum bitmiyor
yitirmiyorum sana olan sevgimi.
1969 Kumkapı İstanbul
Kayıt Tarihi : 22.11.2020 02:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Erdal Güzeldemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/22/dudaklarimdan-dokulen-adini.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!