oysa baharı müjdeleyen gelişlerine sevinçten ölmeliydim ben,
artık sesinin yankılanmadığı,
şehrimin sokakları yok,
artık koskoca bir boşluk var genizimi yakarak ciğrelerime dolan!
damarlarımda gezinen suskunluk ayak uçlarıma düş'tü...
dudaklarımda kanıyor sensizlik,
ölüyorum yokluğuna.
Kayıt Tarihi : 14.5.2011 01:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!