Dudaklarım Şiiri - Onur Eken

Eski bi türküyü mırıldanıyorum dudaklarım
hafızam yeni eski gibi seni hatırlıyor
koylarda gezdigimizi
boynuma atlayıp sarılışlarını
dokunuşlarını,vucudumun her yerini yoklayışını

köhne bi masada son duble rakımı yudumlarken
senın şerefine kaldırıyorum son kez bardagımı
ve bardakda mavi bi iz bırakıyor dudaklarım
sanki senın varlıgınla sarhoş oluyorum

ve üç beş arkadaşım giriyor kollarıma
soguk odamdaki yatagıma yatırıyorlar beni
yoksun; yoklugunda kayboluyorum
kimse bilmıyorum neden bu kadar delice içtigi mi
her kadehde Ölümü Kokluyorum
ve cigerlerim ölüm Soluyor