Dudaklarım kuruyor Şiiri - Veysel Çakır

📜✍️DUDAKLARIM KURUYOR 📜✍️
Sorsan nasıl dayandım bunca yıl sensizliğe
Her saniye gözlerim, seni nasıl arıyor
Nasıl katlandın söyle, nasıl sen bensizliğe
Bir hançer yüreğimi, kesip biçip yarıyor

Benim bahtıma çıktı, hicran yüklü seneler
Mâtem gömleği giymiş, bir bir düşen katreler
Taş olsa dayanamaz, kurşun düşmüş sîneler
Felek mavzerin almış, bedenimi tarıyor

Dayanılmaz duygular, azap ederken bana
Dünyanın ağırlığı yükleniyorlar cana
Temenni ediyorum uğramasınlar sana
Felek sanki yaramı tuzlu suyla sarıyor

İşte böyle bir aşkın, elinden çekiyorum
Kan çiçekleri gibi sineme ekiyorum
Ruhumu mengenede günbegün sıkıyorum
Çatlayan toprak gibi, dudaklarım kuruyor

Bilmem kaç nefes kaldı, nasibimde alacak
Saat kaçı kaç geçe, bilmem kaçta kalacak
Hangi güneş batacak, hangisinde vuracak
Şimdi sanki bir cellat, baş ucumda duruyor

30/05/2019 Veysel Çakır