Dudağım kanar bazen sıktıkça ben kendimi
Dişlerimin izleri acıların resmidir
Akşam sonu karanlık suratıma indi mi
Özgürleşen acılar, yüzün asıl kısmıdır.
Gözlerinin içine bakarak ağlayamam
Bir dağ var ya solumda gözüm oraya döner
Derin derin soluktan başka bir ses duyamam
Bir yumrukluk yerimde ıssız bir ateş yanar.
Duymak istemiyorum sesini titrek titrek
Dudaklarının içi yere doğru bakmasın
Yarının semasında gözün gezmesin ürkek
Dayanamam; gözünden tek bir damla akmasın!
Mehmet Boz; Bursa-18.10.2024
Mehmet BozKayıt Tarihi : 18.10.2024 15:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!