Dudaklarım hüzzam meşkle adını andıkça k ...

bir adım sonrası
kahrolası yıkılası sensizlik

gün ilk akşamdan hüzzama dönük
üşüyecek dudağımın kıyısında ıslık ıslık hiçliğim...

gölgelere düşen ağıt yakmak
sözümden suslarla vurulmuşum susuyorum...

sözcükler zemheri ayazı kuşanmış
dudaklarım hüzzam meşkle adını andıkca kanayacak

kahrolası
bir sancıyla sevişiyorum kanter içinde soluk soluğa

karanlığına sığındığım gece üşüyor
kutup ayazı yanığı tenimde...

kırağı tutmuş kirpiklerim
saçak saçak...

sustum
ölü aminler çivileyip dudaklarıma
sıcağına sığındığım seni dilediğim secdelerde

zemheri ayazı bile titrer sokak köpekleri gibi
bin yıllık buz kesmişliğimin kıyısına usulca ilişir de

avuçlarım açılır da
sen son duam olurda dökülürken dilimden

ilk cemre
sonrası kardelenler misali baş kaldırıp topraktan
yakaran gözlerimdeki ümidi görmüyorsan
................duymuyorsan
...............................gelmiyorsan...

hüzzam yanığı nefes olup ney deminde kan kusup susarım...

Hasan ODABAŞI