Dudaklarda Tebessüm Şiiri - Serpil Kaplan

Hüznün sağnak selleri, gözlerinden aksa da,
Yutmaya lokman eyler, dudaklarda tebessüm.
Delik deşik umutlar, sana kurşun sıksa da,
Acıya derman eyler, dudaklarda tebessüm.

Avuç açma sevdaya, aşk dilenme bilmezden.
Mendil bile isteme, gözyaşını silmezden.
Koşar adım kaçarsın, bir adımcık gelmezden,
Umudu harman eyler, dudaklarda tebessüm.

Yüreksiz bir sevgide, yıkılırsa bedenin,
Ahın bulur izini, sana bunu edenin.
Suçsuz mudur kalanlar, kabahat hep gidenin ?
Sevdaya ferman eyler, dudaklarda tebessüm.

Saçakları buzluysa, duman tüten çatının,
Kaybolduysa güneşin, kuytusunda batının.
Isınmazsın sevgisiz, kutubunda bahtının,
Urbana yaman eyler, dudaklarda tebessüm.

Silgisi yok hayatın, her karesi duruyor.
Sevda denen muamma, bulduğunu yoruyor.
Yürü, bakma ardına, sen andıkça soruyor,
Yarına eman eyler, dudaklarda tebessüm.

Aşk suyundan içeni, yağlı urgan durdurmaz.
Kaybolursun gecede, aydınlığı buldurmaz.
Dolu almaz düşünme, boşu asla doldurmaz,
Mantığa aman eyler, dudaklarda tebessüm.

Ödül müdür ağlamak, yürek candan gülmez mi ?
Sahte gülüş içinde, dirhem dirhem ölmez mi ?
Ömür sermayesinde, sonsuz vuslat gelmez mi ?
Hasrete kirman eyler, dudaklarda tebessüm.

Eğilirsin kadere, boynun kıldan incedir.
Alın yazın bu ise, o hükümsüz hecedir.
Yazlar kışa döndü bak, sürer kavgan nicedir,
Mutlu bir zaman eyler, dudaklarda tebessüm.

24.02.2011