Dudaklar Griye Gülünce Şiiri - Bülent Özbek

Ayak
Bacak
Sarılış
Gözlerindeydim
Şimdi
Nerdeyim
Gözün gibi
Bakarken
Şimdi
Kime sorsan
Kayboluş

Daha kötüsü
Olamaz
Diyorlar
Ben duramıyorum
Düşmeye
Seni sevmeye
Daha iyisi
Olmaz diyorum
Onlara göre
Seviye seviye
Kayboluş

Çoktan kaybolmuşum
Gözden
Ben sizi neden
Görüyorum
Nerde dün gülen
Çocuk
Diyorum
Diyorsunuz
Kayboluş

Arayınca
Bulunurmuş
Benim durumum
Bundan da
Kötüymüş
Diyor herkes
Herkesten
Her şeyden
Uzaktaymış
Her şeyden
Yakınım sana
Nasıl oluyor
Bu kayboluş

Alt dudak
Üst dudak
Böyle uzak
Oysa yalnızca
Bir öpücük
Birleştiren
Birlikte
Uzansam yanına
Kaybolurum
Nasıl suç olur
Bu diriliş kollarında
Kayboluş
Dudaklarında
Az bir tebessüm etsen
Yeşil baharımda

Unuttum
Bu yüzü ilk nerde
Ne zaman
Gördüm
Seviyeli bir hayat
Sürerken
Anne kızma bana
Beni soranlar
Adımı da koymuş
Kayboluş