Dudak Ne Yapsın Şiiri - Eyup Şahan

Dudak Ne Yapsın

Çiğ düştü seherde dalın ucuna,
İner tane tane yaprak ne yapsın.
Bülbülü ah çekti gönül burcuna,
Figan eder dili dudak ne yapsın.

Devran döndü hazan mevsimi oldu,
Eğildi dalları yerleri buldu,
Esti sam yelleri yapraklar soldu,
Kuruyan dallara toprak ne yapsın.

Yorgun ağaçların sallanır dalı,
Rüzgârın elinden perişan hali,
Sonbahar geldi de soldurdu alı,
Doğmayan güneşe şafak ne yapsın.

Çayırları biçti yoruldu tırpan,
Bir çığlık sesidir ağzından kopan.
Yağmurlar toprağı çamurlu yapan,
Bulutla kaplandı ufuk ne yapsın.

Üzülme sen gönül bu kışta geçer,
İlkbaharda dallar çiçekler açar.
Göçmen kuşlar konar yuvaya göçer,
Erir dağın karı duvak ne yapsın.

Yüce dağ başının boranı kışı,
Bakarda eğilir güzelin kaşı.
Güller açıp sarar bir gün Maraş’ı,
Şimdi hasretine kalmak ne yapsın.

Bahar yaz güzeldir yayla bilene,
Çimenler üstünde aşka gelene.
Eyüp bu hasreti öze beleme,
Durma gel sözüne kulak ne yapsın.

Eyüp Şahan
Ankara 15.10.2011