. Dudak Büküşüm Merhaba II

Ve ışığı mahkûm ettiğim saatler asılıyor duvara
Dudak büküşlerimde belkilerin tik takları
Yokluğunu çiziyorum yine her yanı siyah
Ne gülümseyen yüzü var
Ne göz parlaklıkları

Mısralarıma sensizliği katıyorum dün gibi
Bu sabah gibi, önceki sabah gibi
Saklanıyorum yüreğimde bir yerlere
“Seviyorum! ” diyorum gizlice
Sevmek günah gibi

Gece duyuyor karanlığınca, yalnızlığınca benden başka
Hangi denizin hangi dalgasında kim bilir kulakların şimdi
Hangi rüzgârlar taşıyor hangi bakışlara yüreğini
Derin bir nefes alıyorum susmadan önce, bir ses çıkıyor sıkılgan, çekingen
Sanki “ Ah! ” gibi

Yıldızlara küskünüm gözlerini getirir diye aklıma
Gece bulutları bile örtmüş, zamanın delinmiş dibi
Sensizliğin sırtında geçiyor hatıralar bir bir
Yine derin bir nefes ve bir ses
“Vah! ” gibi

Silkeliyorum kendimi geceye, hasretim dökülüyor
O zaten var aradığım bu değil diyorum duvarlara
Yarına yaklaşırken akreple yelkovan
Mum ışığınca yaktığım umuda bakıyorum
Biraz daha gümrah gibi

Sensiz bir sabaha dudak büküşüm
Merhaba