Dudağında kalır söz yavaş yavaş

Deli gönül ömür biter yaşlanın
Dudağında kalır söz yavaş yavaş
Güzellerin meclisinden dışlanın
Kaybolur bedenden öz yavaş yavaş

Dostlarınla uzatırsın arayı
Saran olmaz gönlündeki yarayı
Gözün seçmez olur akı karayı
Göstermez dünyayı göz yavaş yavaş

Kara toprak alır cananın canın
Dünyada kalacak servetin malın
Ne odunun kalır ne de dumanın
Tükenir ocakta köz yavaş yavaş

Kilit vurmuş gibi konuşmaz dilin
Sofraya otursan uzanmaz elin
Kemendin doğrulmaz bükülür belin
Bu gizli sırları çöz yavaş yavaş

Kader seni elden ellere atar
Hayat diken olur bağrına batar
Gençlik elden gider kocalık çatar
Tepeye dönüşür düz yavaş yavaş

Aşık Borani’yem nöbet bitince
Felek kumarında seni ütünce
Uzanıp da musallaya yatınca
Gönül dostlarını üz yavaş yavaş