Dudağın Bir Ateş Şiiri - Salih Ogül

Güldüremedim gözlerini suçum büyük biliyorum
Ben bu bakışları yıllardır her yanımda taşıyorum
Kah dağ başlarında ateş yakıyor gözlerin dumanlı
Kah denizlerde bir yakamoz gözündeki ay ışığı….
Üşürken içimde kalbi kırık, sessiz hıçkırık
Bir gün batımı lodosla geldi gözlerine ilişen ayrılık…

Kırık kanatlı bir martı gibi salındım denize doğru
Bir yanda yalnızlığım,bir yanda geçmişin uğultusu
O gece ne ay vardı imdadıma ne bir yıldız gökte
Hüzünler ve gözyaşı kol kola etrafımda nöbette…
Kaderin geceleyin düşmekmiş hasta kalbime
Dilim söylemez ey yar derdi bini geçse de…

Ey sevgili gün batımı manzarası karşımda simdi
Bu nasıl tatlı rüzgar esen, bu nasıl bir ikindi.
Gözlerim gözlerine değiyorken kalbini dinle
Ömrün unutulmaz bir anında el eleyim seninle.
Gecenin serinliğinde ısıtır parlayan gözler
Dudakların bir ateş, yanar öptüğün yerler…

11 Ağustos 2008/ Isparta