Kuş uçmaz, kervan geçmez çölde kuş sütü içer iken soysuzlar
Mavisi yağmalanmış bir yaşam iniltisi var yoksul heybemde
‘Engerek duruşlu, puşt bakışlı zebaniler’ coğrafyasındayım
Yaşam balımızı da çalıyor ekmeğimizi bölüştüğümüz yobazlar
Soylu ruhumuzun saraylarında nicedir hazan, sıkılıyor yumruklar
Bu mevsimin harmanına da kan bulaştı, sevgi atımızı da saldılar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta