Dudağımdaki sözdür

Ve
Yaslanmayı öğrendim yalnızlığına
Yüreğinin kırıklarını onardım şefkatimle
Alın yazım gibi emzirdim hüzünlerini
Göğsüme düştü sevdan
Öpüp öpüp yüreğime sürdüm.

Bakir karanlıklarda
Cemreler düştü çöllerime
Gizlice buluştu gökyüzüyle toprak
Yeşerdi sevmekten yorgun kelimelerim
Yazmak istedim yüreğimdeki duayı
Merhaba dedi çıplaklığım
Umutla tuttu kalemi
Sevgim azat oldu
Aşk yeminli sayfalarıma.

Ver elini
Dokunayım avuçlarının yumuşaklığına
Çılgın nehirleri andıran
Sevişmeleri bırakayım usulca
Kozasından çıkmaya çalışan
Kelebek olayım parmaklarında
Yokluğuna sığmayayım
Izin ver
Nefesimi tutup ellerini öpeyim
İzi kalsın dudaklarımın
Kalbinin üstünde yaşayayım
İzin ver bana.

Çok uzaklardan geldim
Yüzümdeki müebbet hüzünlerimle
Sabırlarım sabahladı kavuşma nöbetlerinde
Denizi gözlerinde seyrettim
Özgürlüğü aydınlıklarında tattım
Bembeyaz bir martıydım
Konuğun olduğumda
Dokundukça kanatlandım
Bir ömür katettim gözlerinde
Ülkem oldun.

Her şey bir başka şimdi
Bir başka seviyorum gelişini beklemeyi
Bir başka bakıyorum güneşe
Kirpiklerimin gölgesinde
Yılkı atları gibi koşuyorum
Sürgünlüğümdeki gün ışığına
Bil ki biten aşklara inat
Sensizlikte
Ve seninle
Bir başka seviyorum
Türkü türkü içime sinişini.