Artık geç biliyorum
İnkarı, itirafı geç,
Ne hata yaptıysam bizde,
Şimdi özürsüz
Ne kadar af dilediysen sen
Şimdi kabulsüz
Yeniden denemek mi?
Şimdi gönülsüz
Ne kadar diyeceğim kaldıysa sana
Şimdi sözsüz
Yüreğimde ne kadar yerin varsa
Şimdi hissiz
Ne kadar kalmışız geriye
Sensiz, bensiz bir biz
Şimdi anlıyorum aslında biten bir beraberliğimiz bile yoktu bizim.
Gerçekte biten, biraz beraber olabilme ihtimaliydi,
Biraz hayaldi,
Biraz insanca sevmekti iyi yanlarımızı.
Biraz, içimizdeki boşlukları birbirimizle doldurabilme çabasıydı,
Kaybetmeyi göze alamamaktı zaten hiç kazanamadığımızı.
Akordu bozuk bir gitarın tellerindeydi söylemlerimiz, sitemlerimiz.
Yüreklerimizi, hayallerimizi, aklımızın kuytularını sarmadı hiç sevişmelerimiz.
Issız ruhlarımıza bir teselliydi birleşen bedenlerimiz.
Biz yenisi gelene kadar atılmayı bekleyen eskiler gibiydik.
Kullanılmayan ve sırf yeri boş kalmasın diye elde tutulan.
Biz daha iyisini bulana kadar yetinmeydik.
Kısaca; biraz zaman, biraz yalan israfıydık
Artık geç biliyorum
İnkarı, itirafı geç
Şimdi artık senin adın sadece,
Dudağımda tamlanamadan çokça hecelenmiş bir iz…
Kayıt Tarihi : 26.3.2011 14:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)