Merhaba hasret çektiren, gözyaşı dökdüren merhaba, merhaba hicranımdan habersiz arzu halimi bilmeyen ümitsiz aşkım merhaba....
Biliyormusun? ben hala ordayım hayallerimin başlayıp ümitlerimin bittigi yerde öylece beklemekdeyim aynı kafede aynı masada ama,seninle degil hayalinle başbaşa.Bir gidiş değildi ki o gün.O gün namlunun ucuna kurşun sürüştü şİmdi bir tetiğin ucundadır sitem dolu hayatım,çek istersen bitsin ne farkeder ki.Uzaklardasın belki ama bir okadar da yakında,ben gönlümün penceresinden ümitsiz aşkımı seyretmekteyim.Ya sen yalnızmısın dersin boş kaldırımlarda yürürken kaldır başını da bir bak bakalım semaya.Sende görebilecek misin beni.Boşmu sanıyorsun tutmamın yasak kılındıgı ellerini uzat bakalım boşluga doğru sen de tutabilecekmisin ürkek ve soğumuş ellerimi?
Beni yaşatan sen olduğun halde soluduğum sensizligin ta kendisidir, umutsuzluklar gözlerimin önünde raks etsede, hepsini ellrimin tersiyle itip ümitsiz aşkımı syre koyulurum yeni baştan, ama gel görki seyretmekle yetinmiyor bu yürek, tıpkı senin dedigin gibi sevdiğinin bahçesinde bir gül olamayacagını anladıgın an hani en acı andıya yüregime nakış gibi işlenen bu söz işte bahceyi uzaktan seyretmekde o kadar acı bir şey...
Keder demir parmaklar misali çevrelemiş etrafımı, barajlar misali doluyum ama bendimi çigneyip taşamıyıyorum sana doğru. Adını koymuşuzya en başından ümitsizlik diyarında ümitsiz bir aşk diye, ne kadar istesekde aynı okyanusda buluşamayız, ben dicle, sen fırat olsan ne cıkar bu ardı sıra dağları kaldırmamız imkansız, biz hiç birleşemeyecek iki çizginin üzerindeyiz, buluşa bılecegimiz tek bir nokta var sa o da hayallerimiz,,,
Ne hakla sen den bir şeyler isteyebilirim ki ne hakla kara kaderime ortak ederim seni söyleyebilirmisin ne hakla, sen hayalleri idaalleri olan tertemiz bir genç ben kendini talihsizlige adamış zavallı yürek...
İşte ben hep bu hallerdeyken geceler koşar imdadıma karanlık,zindan geceler. Ne kadar kimsesizligimi çaresizligimi haykırsada suratıma, beni saninle buluşturan zamanlardır. Ben hep bu anlarda sensizlik diyarından sana doğru gelirim, yatagımda,yorganımda, yastıgımda sen olursun ve ben böylece rahat uyurum senin kollarında...
Ben kendimi hep farklı kıldım biliyormusun ızdırabımıda farklı yaşarım, kimseler bilmeden hatta sana bile sezdirmeden,eller gibi degilim ben onlar şarap koyar meyine efkarını dagıtır, ben göz yaşımı içerim işte bu gerçekten sensizligin tadıdır dudaklarımda. Ve ne kadar acı olsada bu tat orda öylece kalacak...Dudagım da ki sen öylece duracak, tıpkı yüregimde durdugu gibi..
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta