Dudağımda Bir Yığın Zaman

soluk almadan ve yorulmadan
koşarken patikalarda
dizleri üzerine düşen
bir sürü düşün
canıdır acıyan.

sar yaramı bir beze ana!
durmayacak yoksa kan.

uyandım şimdi çizgi film erkeni cumartesilere,
sakız kokan elbiselerimi giydim
yundum bir güzel ,unutkanlığımı.

tebeşir kokan önlüklü günlerimi
bol şekerli,sütlü uykularımı
ve utangaç korkularımı yonttum
baş ucuna geçtim,öptüm azıcık
bir yığın zaman kaldı dudaklarımda.

düşlerimi geri verdim yarına
emeğindir gençliğim
oyuncaklarımla değiştim kemikleşen yıllarla

büyümeseydim hiç
bir az daha uyansaydım kar yağmış sabahlara
soba kurulan öğlenlere uğrasaydım
unutsaydı beni zaman birazcık daha
yıkanıp arı mutlulukla,giyinip taze umutları
otursaydım yanında

işte yaşamak!
o eşsiz sabahlarda
kokunla uyanmak olurdu

toprak kokan,balkonlardan sarkan
zamansız sohbetlerle tatlanan sokak aralarında
o sabahlar olurdu yaşamak.

canı acıyan düşlerimi sil!
sar ağrıyan dizlerimi!

durmayacak yoksa
kan

ana.