Her düş/ünüş kendini yiyip bitiren, gövdemizin asi coğrafyasını kemiren doyumsuz bir kurttur,
Her bahar yorgun gövdemizden aşkın kuşları havalandığında da, saatler kendini tüketen yokluktur.
Yüreğine tutunarak uzandım sesinin dallarına
İsyankâr gülüşlerimizle büyüdükçe tohumlar
Güller çürüyor yaşamın sarı denizlerinde
Yorgun gölgeler çekiliyor derinliklerine
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
harikaaaa,,kutlarımmm
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta