Düçar Şiiri - Hasan Turgut

Fani alemlerden, fani dünyaya.
Ana rahminden düç'er olmuşuz
Uyandık uyanacagımız, sonlu rüyaya,.
Ham idik yandıkta, pişer olmuşuz.

Nasip dedik , hesaplardan sıyrıldık.
Öz'den geçtik , parça parça ayrıldık.
Mahur olduk , hasretlerle karıldık.
Gönülden gözden de, düşer olmuşuz.

Rüya dedik , hayattaki galabe.
Nefs ögretmen oldu,beşer talebe.
Viran gönülleri de,mabe mabede.
Çeviripte ulu, beşer olmuşuz.

Kırk kapıda, kırk kilitli odalar.
Dilde güzelleşti, aktı dualar.
Verildi yücelerde ,sonu salalar.
Yasami son bula, mahser olmuşuz.

Hayat işte, son durağı belirsiz.
İnsanoğlu garib, yuvasız, yersiz.
Kalırda takatsiz, fermanı fersiz.
Kol kanat gerilir, maşer olmuşuz.