Duam değil bedduamsın artık

Bir gün göçüp gidersem meçhule bir damla göz yaşı akıt oda sevinçten olsun
Dost bildiklerim kadeh kaldırsın şerefime sende eşlik et mutluluktan olsun
Bir damla bile beddua etmedi bu yüreğim sana dair
Her şey gönlünce mutluluklar sen olsun

Sanma ki bu kalp seni unutur unutmak affetmektir
Ben unutmam hiçbir şeyi görmezden gelirim bunu sende bil
Bir tatlı tebessümü çok gören kader utansın
Giderken sonsuzluğa bırak bu temiz sevgi bende toprakta yaşasın

Kirletmedim aşkımı toz kondurmadım üzerine
Ben hazana boyun eğerken gülmek sana düştü kaderde
Kimseye kalmaz fani dünya herkes gider bir gün meçhule
Sahte sevgileriyle iki yüzlü yüzleriyle bir gün elbet onlar düşer benim düştüğüm kadere