Duam Şiiri - Hüseyin Özcan

Ey Allah’ım,
Ben Sana meftunum,
Sana divane…
Hayır da Sen’den,Şer de bilirim.
Lakin verdiğin her Şer’re isyan etmem,
İmtihanındır der,sabrederim…

Zira o şer’de de bir hayır vardır bilirim.
Bilirim ki sabır ve tahammül,
Bana verdiğin en büyük mükâfattır.
Dönüp dururum aşkının çemberinde,
Bir semazen,bir sufi gibi,
ışığa üşüşen mahlukat gibi,
Senden uzaklaşamam.

Ey Allah’ım,
Azmimden uzaklaştırmadan,
Hırs denen ruh kirinden arındır beni.
Dünya nimetlerine aldananlardan etme,
Alan el değil,veren el olmaktan beni men ettirme,
Şu iki kapılı handa muhannete muhtaç etme.

Ya Rab’bim
Kalbim Sen’de,
Sen'in takdirinle San’a kavuşmak için çarpar durur,
Bu can Sen’in,Sen’in emanetin,
Bilirim şu fani Dünya’da misafirim,
Bu beden Sen’in en güzel eserin.
Sana şükürden beni uzaklaştırma Allah’ım.