duydun mu nedir dualite
kulak ver öyleyse söze
varsıl yoksul yanyana
ister gül, ister ağla
istanbulda bir uzak
öksürsen ataşehir duyacak
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
dualite’ diyordu bu garip duruma yabancılar
bundan besleniyordu bütün şişkin cüzdanlar
‘dualite’ kokuyordu şehrin sokakları
dualiteye uyanıyordu her sabah yumurcaklar
hayatı okumanın başka bir zafiyesi...
şiirinizin can alıcı belkide özeti iliştirdiğim kıta
şiir ilk başlardı kendisini sunmakta biraz cimri davransada sonlara doğru seni içine çeken bir akış sunuyor.
beğeniyle okuduğumu bilmenizi isterim.
saygılarımla Ramazan İlhan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta