duydun mu nedir dualite
kulak ver öyleyse söze
varsıl yoksul yanyana
ister gül, ister ağla
istanbulda bir uzak
öksürsen ataşehir duyacak
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
dualite’ diyordu bu garip duruma yabancılar
bundan besleniyordu bütün şişkin cüzdanlar
‘dualite’ kokuyordu şehrin sokakları
dualiteye uyanıyordu her sabah yumurcaklar
hayatı okumanın başka bir zafiyesi...
şiirinizin can alıcı belkide özeti iliştirdiğim kıta
şiir ilk başlardı kendisini sunmakta biraz cimri davransada sonlara doğru seni içine çeken bir akış sunuyor.
beğeniyle okuduğumu bilmenizi isterim.
saygılarımla Ramazan İlhan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta