Dualarla Zikirle Voltalarım Şiiri - Adem ...

Daha yirmi bir yaşında
Buldum kendimi mapus damında
Yazdığım en acı en ağır satırlarla
Yanķılanıyor yıkılası duvarlarda

Bir an öfkenin sonucu olsa gerek
Bir imtihan gereği attı buraya felek
Kızmaya, öfkelenmeye neye gerek
Her şeye bir bedel biçmiş yüce felek

Buraya derlermiş yusufi medrese
İyi geliyormuş burası yolu düşene
Öfkeye gem vurulur demek hapishanede
Neyleyim öfkeykeyle kalkıp zararla gidene

Bir iki gün geçince bir şey anlamadım
Üçüncü gün olduğunda hayra yoramadım
Aklım başıma geldiğinde yalın ayaktaydım
Zaman benim için artık yoktu kara zindandayım

Artık sevdiklerim sevenlerim ne kadar uzak
Aramızda incecik bir tel kadar olsada ayırak
Umutlarım hayallerimde belki yaşamayacak
Öfkemin ıslahına kimse pranga vuramıyacak

Degil öfkelenmek karıncaya bile saygılıyım
Hapiste günler geçmiyor çüriyesi yıllarım
Dualarla zikirle atılıyor adım, adım voltalarım
Biri beni uyandırsın acıtıyor artık rüyalarım