Dualarla Şiiri - Cengiz Polat

Ah….
Canlarım,
Anam babam bir de kardeşim…
Keşke hayatta olsaydınız,
Sizleri çok seviyorum,
Sizleri çok özlüyorum…
Hayattan göçtünüz göçeli,
Sevginiz bir gram eksilmedi,
Her mezara vardığımda,
Kimi zaman haberli,
Kimi zaman habersiz,
Gözlerim kan çanağı,
Yüreğimden geçenler,
Sizlere anlatmak istediklerim,
Duygularda kalır,
Ben adeta,
Mezar taşı olurum başınızda…
Ah babam ah…
En şiddetlisiydi öpüşün,
Çıkmadan son yolculuğa,
Hala hissediyorum yanağımda,
Sanki giderken,
Müjde veriyordun bana,
İsmim hediyedir diyordun,
Oğul sana…
Canımdan aziz bildiğim babam,
Hediye ismini koydum oğluma,
Her sarılışımda hem sana hem ona,
Candan içten sarılıyorum,
Candan içten sarılıyor bana,
Öpüşü öyle şiddetli ki,
Tıpkı senin gibi,
Biliyorum toprak ömrünü de,
Bağışladın oğluma…
Adın oğlumda,
Oğlum adında,
Ben iki mutlulukta,
Yaşıyorum, yaşatıyoruz baba…
Ah anam,
Genç yaşta evlat acılarıyla,
Hastalıklar dertler öbek öbek,
Bilirim ne çok ağladığını,
Körpe fidanlar Yakup’la Yusuf’a,
Dertleri onların ölümünde aldın,
Dertler denizine Öztürk’le daldın,
Canım kardeşimin tabutu,
Son yolculuğa giderken yavaş yavaş,
Sen ağladın, gökler ağladı,
Tabuttaki bayrak,
Gözyaşlarınla ıslandı,
Gözyaşlarımızla ıslandı,
Bilirim dayanılmazdı bu acılara,
Bilirim üç evlat birde eş,
Dayanamadın onsuzluklara,
Gittin peşlerinden ardı sıra,
Her mezara vardığımda,
Hissediyorum ki evlatların kollarında,
Sanki babam dimdik başınızda,
Bizler ki şu fani dünyada,
Bilesiniz ki, sizleri hiç unutmadık,
Her gün anılıyorsunuz dualarla…