Sen yıkılan hayallerim altında kalan
Sonsuzluğu yitiren ölümlü,
Bedenin savrulurken rüzgarlarda,
Kaydın ruhumun elleri arasından
Göz yaşlarımla ıslandı toprağın,
Yalanlar kuruttu,
Yapraklar sardı bedenini,
Artık vazgeçtim,
Say ki ben yenildim,
Kendimi kadere,
Seni meleklere teslim ettim.
Ne Azrail’im, nede Tanrı…
Hayat akarken,
Seni rüyalarımdan kovuyorum.
Yorgunluğun perdesiyle
Ardından bakarken,
Rahmetle anıyorum.
Benim için yaşadığını söyleyen kişiye
Gözlerim kapanırken,
Dualarımı yolluyorum…
Kayıt Tarihi : 3.12.2006 00:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!