Dualarım Hep Onunla Şiiri - Bahattin Tonbul

Mücadele gücüm kalmadı
Tükendi artık rüyalar
Bitmeyen sevda ateşinde fişlendim
Ağladım yıllarca hatta günlerce
Gözyaşım kurumuş artık
Ben benliğimi unutur oldum
Aşkımın sırrı gece karanlığında kayboldu
Tertemiz duygularım yarin göğsünde hapis oldu

Damarlarında o dolaşan kanser mikrobu
Ölüme yanaştırıyor seni
Göğüs ciğer,kemik derken en son beyne ulaştı
Görme ve denge durumunu sarstı
Konuşamaz oldun
Dünyamın ışıklarını kararttı
Bilemedim ölüm mü bu
Bu bekleyiş yıldırmadı
Sana olan aşkımı daha da güçlendirdi
Artık yarınlarım yok tu sensiz
Mahpus olmuş yüreğim seni bekleyişe
Bana aşkla bakışın kokun ve sıcak nefesin
Hala düşlerimde
Bahar yazı yaz da kışı özler oldu
Ben sensiz ağlarım gece gündüz
Yorganım gökyüzü
Çarşafım yer yastığım sa hep dinler beni sessiz

Bu gün beş ocak üzüntümün doruğa çıktığı gün
Ellemeyin beni
Ateş içinde yürüyorum görmüyor musunuz

Yar idik,gül idik bir güneş gibi doğduk ve bittik
Kimselere kötü söz etmedik
Kimseleri incitmedik
Birlikte ağladık birlikte güldük
Kimsenin tavuğuna kiş bile demedik
Hakkı hak kaderi kader ettik birlikte
El ele göz göze baktık harama el açmadık
Dizdize
Anladım ulu tanrım onu daha çok sevdi aldın yanına
Ben ne halt ettim,ben ne hata ettim dersem
Anlamadım dualarım hep onunla
Bahattin Tonbul
28.1.2011