Dualar Kubbesi Şiiri - Emre Ekiz

Dünya o ki üç günden ibaret...
Dün vardım, dünyaydı bütün varım,
Göğsümde gece, kapkara esaret...
Bugün varım, iman dolu bir yarım,
Dilimde hece, yüreğimde felaket...
Kaldı yarın, sonsuzluğa son adım,
Aklımda bilmece, meçhul bir akıbet...

Senelerdir işlediğim anlamsız bir cinayet!
Katili olduğum koskoca gençliğim...
Zihnime işlenen ilmek ilmek masiyet,
Şimdiyse kalbime ağır gelen sefilliğim...

Vuslata eriyorum derken nihayet,
Ɓir anda açılır mı eski sayfalar?
Medet Ya Settar medet!
Sendendir ancak tüm faydalar...

Nağmeler dokunurken yorgun yüreğime,
Gözlerimin önünde eski bir anı..
Her şey güzel olacakmış yine,
Geçmişten gelen kavim bir sanı...

Bitenin arkasından ağlayan gönlüm,
Mazinin perdesini kaldırmayı düşünme!
Geçiyor günler, yitiyor ömrüm,
Vuslat için çalışmaktan üşenme!

Sil artık gözlerinin yaşını,
Arşın yüce Malik'ini göreyim...
Sonra semaya kaldırıp başımı,
Duaları kalbime nakış nakış öreyim...

Ördüğüm dualar kubbesinin altında,
Geçmişin hazin manâları olsun...
Bir köşede duran gönül tahtında,
Halik'e beslediğim sevgi otursun...