Şehrin gri duvarlarına çarpan
varoş çocuklarının dudağındaki dua gibi,
gökyüzüne savrulacak ve eğilip Allahın ellediği çocukları
alınlarından öpecek kelimeler yazmak istiyor ruhum.
Amansız kış gecelerini anımsıyorum.
Ve kısrağını denize süren kumandanın
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta