Sükûtun çığlığı, arşa dayandı.
Dua deryasında, huzuru bulduk.
Vatanın her yanı, zulme boyandı...
Sabır ilacıyla Hakka dayandık.
Efgan-ı derdimiz, arşa yürüdü..!
Sineler pür ateş, yandıkça yandık..!
Bütün yürekleri, hüzün bürüdü..!
Zalime, facire aldanıp kandık.
Ümit ikliminde,aşkla yürürüz.
Hoyrat fırtınalar, eserse essin.
Haklı davamızda, mertçe ölürüz.
İsterse zalimler, başları kessin.
Sevgiyi severiz, nefreti yerer,
Elif gibi bükülmez, dimdik kalırız.
Bütün adaveti, yerlere serer,
Dua denizinden sabır alırız...
Zulme boyun eğmek, yakışmaz bize.
Şerirler şerrinde, şahlanıp kalsın.
Şimdi şenaetler, hep dize dize...
Rabbim zalimleri gayyaya salsın.
Süfyanlar korosu, çalsa da kaval,
Hak yolunda bizler, aşkla koşarız.
Karunların olsun; masa, kasa, mal...
Dünyaya meyletmez, şevkle coşarız..!
Her gecenin neharı, olacak elbet.
Fırtınadan sonra, bahar bekleriz.
Bir gün yok olacak, bu meşum şiddet.
Her an duamıza, dua ekleriz..!
Ercan Kurban
28.10.2015/İstanbul
Kayıt Tarihi : 3.1.2016 17:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!