Dua İle Şiiri - Şeyma Nur Ortakaya

Dirençli göründüğüme bakma benim.
Güçlü değilim aslında.
Ben, hep dua ile durdum ayakta.
Dua ile yıktım, zorluk duvarlarını.
Dua ile aştım, aşılmaz sandığım engelleri...

Tükendiğimde, dualarım destek oldu bana.
Yıkıldığımda, dualarım yeniden inşa etti beni.
Düştüğümde, elimden tutup kaldıran,
Yine dualarım oldu.
Ne zaman zorda kalsam,
Hemen yardımıma yetişti dualarım.
Mahçup etmedi hiçbir zaman beni.

Ben, en çok dualarıma sığındım.
Çünkü biliyorum ki;
Rabbim, dualarımın sahibidir.
Hem Rabbim değil midir ki;
Dua edin, duanıza icabet edeyim, buyuran.
Öyleyse nedir bizi dualardan uzak tutan?
Derdimizin sahibi,
Dualarımızla, dermanımızı da verir elbet.
Belki bugün, belki yarın.
Sen; sen yeter ki, sabret...

Her daim güldüğüme bakma benim.
Dedim ya;
Güçlü değilim aslında.
Neyin var? deseler;
Dualarıma icabet eden Rabbim var,
Yetmez mi? derim.
Darda kaldığımda beni kurtaran,
Bunaldığımda, beni feraha ulaştıran Rabbim var
Yetmez mi?

Her şeyim var aslında benim.
Her şey avuçlarımın içinde saklı.
Yüreğimden gelecek tek bir kelamım,
İstediğim her şeyi
Ama her şeyi sunuyor bana.
Çünkü; Rabbim duyuyor sesimi.
Kimsesiz kalsam da,
Nefessiz kıvransam da
Ben kendimi unutsam da
Beni unutmayan,
Yarama merhem olan,
Nefesime nefes katan,
Rabbim var yanımda...

Tüm dileklerimin gerçekleşmesi,
Yüreğimden gelecek bir tek duaya bağlı.
Yüreğimin sesini,
Ruhumun nefesiyle birleştirdiğim zaman,
Her şeye sahip olduğumu anlıyorum.

Üzüldüğüm zaman;
Bir dua çekiyorum gönlümün buhranından
Hayırlısı.. diyorum hemen ardından
Olursa sevinip, şükrediyorum.
Olmazsa...
Olmazsa, kahretmiyorum kendimi hiçbir zaman...

Ağlamıyor değilim.
Elbetteki göz yaşlarım akıyor.
Aleviyle, gözlerimi değil, gönlümü yakıyor.
Yine de Rabbim'e sığınıyorum isyandan
Dilimi tutmaya çalışıyor,
Yine Rabbim'e bırakıyorum her şeyi.
Çünkü;
Yüreğimi etmek istemiyorum hakikate sağır
Biliyorum ki;
Vardır bunda da bir hayır...