Dua eyleyecek diller kalmadı
Temaşa eyledim, yalan dünyayı
Gördüm ki kimsede huzur kalmamış
Bir şekilde herkes, bulmuş belayı
Dua eyleyecek diller kalmamış
Kuvvetli zayıfı her gün eziyor
Sahipsiz gariban, candan beziyor
Delikanlı gençler işsiz geziyor
Bileğinden tutan, eller kalmamış
Bu necip milletin haline yazık
Biri ötekine, atıyor kazık
Sokakta çarşıda moraller bozuk
Birbirine gülen, yüzler kalmamış
Halimiz ayandır, yüce Yaradan
İnsanlar mutsuzdur hem de sıradan
Umutlar tükenmiş, yalan dünyadan
Baharında açan, güller kalmamış
Hırsız ile arsız, işin biliyor
Yasalar değişti, girip çıkıyor
Patronlar işçiyi, ezip geçiyor
Yarınını gören, gözler kalmamış
Kayıt Tarihi : 25.1.2011 22:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!