1.
Ben ağırlaşırken
Bir tarafı hafifliyor dünyanın
Gün tebessümleri taşıyor ağır ağır
Belli ki yağmur yağacak.
2.
Yine de dirençli dağlar
Kendinden ayrılmayan kışa rağmen
İktisatlı kullanıyor olmalı
Siyah ve beyazı.
3.
Özünde, sevgiye gebe toprak
Yerli yerine oturunca sonsuz yaşam.
Kuşanınca sabrı
Yaşanan hangi öykü inkar edecek bizi.
4.
Zaman nazlı nazlı süzülüyor
Çarmıha gerilirken korku.
Acı, beklenen beste.
Yürek titriyorsa herşey iyi olur.
5.
Sabrın bereketi hayata dekor oluşturuyor
Mesuliyet ağır, her yağan yağmur sonuçta cansuyu
Yasak, her müfredatta,
Vakit geç mi olur
Bulutlar yürürken maveraya.
6.
Hayat asil duruşunda, ölüm kaçınılmazı oynuyor
Devasa bir kararlılık, onun adıyla başladım duaya
Siyah ve beyaz tutuştu kavgaya
Bu eyleme gülümsedi gökyüzü.
7.
Sır çıktı, fikir kaldı.
Samiha İkbalKayıt Tarihi : 10.11.2006 16:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
‘’ Yaşanan hangi öykü inkar edecek bizi.’’
Her dizesi ayrı anlam taşımakta ya bu dize çok özel geldi bana
-inkar etmek- yaşanan hiçbir gerçeği ört-bas edemediğidir.
‘’Sır çıktı, fikir kaldı’’
-akıl çalındı-
şiir okudum/okuttunuz
selam ve saygıyla
baki selam..
Devasa bir kararlılık, onun adıyla başladım duaya
Siyah ve beyaz tutuştu kavgaya
Bu eyleme gülümsedi gökyüzü.
.....................
Ruh siyah ve beyazda....
Duanın duruşu... umut ve çaresizlik....
günah ve sevap arası hesaplar... titretiyor ruhları....
Anlamı imgelerinde gizli.. şiir tadında bir şiir.
Kutlarım
Sevgimle
İnsanlar hayatın asgari gerksinimlerini gidermek üzere yoğun bir çaba içinde..
Asgari kelimesinin her fırsatta çıta yükselttiği bir anlayışla süren bu koşuşturmacalar içinde geçen zamanlarımız bazan çeşitli vesilelelerle fasıla veriyor..
Durup soruyoruz, koşuşturmacalar içinde acaba ne olduğumuzu ,nerede olduğumuzu çok mu unutuyoruz..
Böylece zihin ve kalp kozmik yapıya duyarlı hale geliyor ve daha üst perdeden seyrediliyor yaşamak.
Şiir demiştim Oğuzkan Hocanın şiirin altına yazdığım yazıda, koşuşturmacalar içinde unuttuğumuz yaşamı bir yol arkadaş gibi yanımıza alma işidir..
Hayatın içinde disiplinli yaşamaklardan koparak serbest düşünme zamanlarına geçtiğinde insan oğlu şiire hadi biraz daha kapsamlı söyleyelim sanata yöneliyor.
Sadece sanata mı..
Dua da var böyle zamanlarda insan yönelimlerinin içinde..
Böylece bir yol ayırdımına daha gelmiş oluyoruz.
Hayat ve şiir
Hayat ve dua..
Dua yı dinsel terminolojilerin bile üstünde görmek mümkün.
Kim ki kozmosun sihirli kalp atışlarını duymaya başlarsa aslında o anda geçmeye başlamıştır fizik ötesi duygulara trans haline..
Sözü toparlamaya çalışırsak, Dua da şiir gibi insanın ''aşkın'' yönlerindendir ve insanda oluşturduğu tedai itibarıyla oldukça yakın bir akrabalıkta mevcuttur bu iki yönelim arasında.
Değerli şair Samiha Hanımın bu eserinde, bu akraba duyguların (şiir ve dua) birbirlerine yaptığı sıla i rahim halini görüyoruz..
Tebriklerimle..
TÜM YORUMLAR (13)