Bir küçük kız vardı esirgemede.
Henüz yedi yaşında.
Umudu ellerinde,elleri Rabbine açık.
Minik gözlerinden akardı umuda.
Açılmış ellerin boş dönmeyeceğini anlamış,
Bilmişti Allahın annesini vereceğine.
Yürekten inanmıştı ömür kız.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.