Duâ – Bedduâ Şiiri - Seçil Karagöz

Bedduâ da küfürdür,
Sahibini yüceltmez;
Değerini düşürür,
Edeni iflâh etmez...

Duâlarla Allah’a
Yakarır, yalvarırız;
Hayır dileyen kula
Güvenle yaklaşırız...

Duâ bile ederken
Duyarlı olmak gerek;
Rabb’imizi anarken
Genişlemeli yürek...

Canımızı veren de
Alan da Odur elbet;
Şerri hayır eden de
Yaradan’dır, hep şükret...

Sade dara düşünce
Anmak değil, her dâim;
Terennüm eyleyince
Olur umutlar kaim...

İlle hayır dilemek
Yapıyı muhkem kılar;
Duâlarla beslemek
Yüreği ferah tutar...

Gel, vazgeç bedduâdan,
Harcama nefesini;
Pişman olma sonradan,
Kır biraz hevesini...

Kendine büyüklük et,
Sakın küfre sığınma;
Güçlüysen kendine yet,
Doğru sözden gocunma...

Allah’tandır takdiri
Her şeyin, kafa yorma;
Gücendirme Rabb’ini,
Beyhûde soru sorma...