DUA
Belki bir rüyaydı:
Gelmiştin,
Aşk,
Kazasını yapıyordu sensiz günlerin,
Kelebekler kozasını yırtmıştı, canlıydı.
Belki rüyaydı;
Belki bu kadar mutluluk dolu olmazdı
Kavuşmanın gerçeği bile.
Zaman unutmuştu bir tabloda kendini,
Gözlerindeki acı boyanmıştı yeşile,
Gülüşlerimin ele avuca sığmayan bir hali de vardı pıtır pıtır,
Öpesim vardı kuşları, satır satır.
Belli ki beklemeye değermiş seni bin asır, milyon asır.
Belki rüyaydı;
Gitmişti üzerimden bir çırpıda,
O bedbin, o bitik, o yılgın duruşum,
Göz değmesin ama,
Bu kadar canlı kanlı olurdu ancak,
Sensizlikten kurtuluşum;
Belki rüyaydı, değildi belki;
O rüyadan çıkmayı,
Hiç mi hiç istemiyordum.
Belki de bu rüya,
Sonsuz kere ettiğim duaydı.
YUSUF GÖKBAKAN
Kayıt Tarihi : 8.2.2018 02:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!