Yok artık imkansız ruhani göçüşlerde
Sevmelerde ararken mantığım gitmelerde
Gayri çabam yetmedi, sığmadı hecelere
Sevmedim hiç kimseyi senin kadar ömrümde
İnzivaya çekildim, yorgunluk başa tüner
Ne kadar düşünsem de aşılmaz şu denizler
Geçit vermiyor yollar, kavuşmak ki karalar
Kara dümenler tüter, kapanmaz hiç yaralar
Ey yâr sana nidamdır
Elimi çektim senden
Ey Rap bana merhamet
Çekme ruhumu bedenimden
Alma ki yaşayayım
Aşktan ders çıkarayım
Sen de alma ahımı
Pak anılarda kalasın
Kayıt Tarihi : 3.8.2022 04:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Harun Adıyaman](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/08/03/dua-809.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!