Allah’ım aç dilimi hükmedeyim mısraya,
İyi çıksın ağzımdan ulaşayım rızaya.
Elbette bilmez iken okumayı öğrettin,
Değer verdin bizlere ilminden cüz lütfettin.
Akıl ermez sırrına pek çoktur hikmetlerin,
Feraset ver kuluna sezeyim ayetlerin.
Perde eyle önüme yanlışa girmeyeyim,
Can feda hakikate doğruyu söyleyeyim.
Söz gümüş sukut altın dengesini kurup ta,
Orta yolu bulayım gezip iki kutupta.
Uygun olsun sözlerim yol gösteren ilime,
Eğer batıl çıkarsa kem vur Rabbim dilime.
Kah tatlı konuşayım yılan çıksın delikten,
Kah acı söyleyeyim ayrılmayım gerçekten.
Çıkarlar örtüşüp de yığılınca üst üste,
Ben şahitlik edeyim gizlenen hakikate.
Eğer üslup bozuksa dağa çıksın sözümüz,
Bizimde gök kubbede bulunsun bir izimiz.
Allah’ım aç dilimi rızana ulaşayım,
Ya hayır konuşayım ve yahut ta susayım. AMİN
Kayıt Tarihi : 6.4.2014 18:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Öztürk 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/06/dua-762.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!