DUA
doğa soluğun tutar
mahzunlaşır
suskunluğa bürünürken
ben
dilsizlik sarmalındayım
her sözüm
her cümlem
yasaklı
denetimlerde
ne doğusunda ülkemin
ne batısında
çalınır
söylenir oldu türkülerim
her yan tutulu
her yerde it izi
çıkamadığım yolculuklarda
bıraktım kokumu
gözlerinden kaçırdığım
yaşları bıraktım
her güneş doğanda
bir arşın büyümesem de
umudumu kestiğim
düşlerimle beraber
koca bir anımı bıraktım
bilseydim ki
öksüz akşamlarımda
yasaksız türküler söyleyeceğim
acele acele sarhoşlayacağım
iki yakarınca
yar da diyebileceğim
bilsem neye yarar
ben dua blmem ki.. 7.12.2011
Kayıt Tarihi : 4.7.2017 16:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Işık 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/04/dua-674.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!