Acı bir çıkmaza soktum kendimi
Anca sen yolumu aydınlatırsın
Yaptım ellerimle kendi bendimi
Bu demir ağları sen çatlatırsın.
Pişmanlık eseri olunca dağlar
Hilkatin gözleri halime ağlar
Buhranın kemendi boynumu bağlar
Canı darboğazdan sen çıkartırsın.
Hendekler ardarda geçilmiyorsa
Nifağın elinden kaçılmıyorsa
Söylenen yenilip yutulmuyorsa
Huzuru yeniden sen başlatırsın
İstemem, zindana bir daha düşmek
Bilmeden yarayı ha bire deşmek
O büyük kapının önünde şaşmak
Allah´ım o gün sen, sen kurtarırsın.
Kayıt Tarihi : 4.10.2004 12:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlhan Palalı](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/10/04/dua-67.jpg)
Bilmeden yarayı ha bire deşmek
O büyük kapının önünde şaşmak
Allah´ım o gün sen, sen kurtarırsın.
çok güzel şiirin için kutlarım selamlar
Turhan Toy
TÜM YORUMLAR (1)