Dua Şiiri - Tuba Gürdere

"Rabbim..!
Bir vakit huzura ermek için,
sonsuz yüceliğinin,kalplerimizi araladığın vaktin,
zamanın kifayetsizliği ile senin sonsuz yaratma kudretinde ki tecellinin belirdiği anlara hitaben ve varlığımız varlık kavramlarından yokluğu solurken,
yokluktaki izlerimiz kendi varlığımıza en gerçek an senin katındandır.
Senin katında varolmanın sınırı varlığımızı aşmışken,
kendi sınırlarımızda yalnızlığa sınırlama bizleri.
Yalnızlığının, tekliğinin ve sonsuzluğunun sınırsızlığına bizi sınırlandır ki sonsuzluğunun katında sınırsızlaşabilelim.
Tek bir anın bir asra bedel olduğu yüce bir günde yürekten, tek bir bakışla tüm menzili aşabilelim.
Aşabilelim ki zaman özgürlüğe kanat çırpsın üzerimizden.
Kalbimizin duyuşunu sonsuz kudretinden zamansız ve bağımsız hissedelim.
Hükümde senindir varlıkta.
Öyleyse varlığımızı en güzel hükmünle birleştir.
İleten sensin,dileyen sen.
Yazan sensin,silen sen.
Vareden,bildiren,birleştiren bitiren sen.
Asla silinmez duaların mühründe kalpleri birleştir ki dualar birleşince bütünlenir.
Varlığımızın sınırsızlığı kendimizi dahi içten sınırlıyorken,
düşüncenin ulaştığı yere bedenimizi kilitliyoruz.
Oysa beden kapıları senin nezdinde.
Kilit düşüncemizde, anahtar öz benlik içimizde şekillenen.
Kapının ardı yaşantımız, sonrası yaşantımızda ki duyuşumuzdan aralanan, kendimize açılan yürekten bakışımızdır.
Şimdiye dek hiçkimse bir kimse için diyemez ki :
'' Bu kişi karıncayı dahi incitmemiştir''
Oysa hepimizin karıncayı dahi incitmişliğimiz, bazen beliren yaşama rest çekmişliğimiz var.
Oysa özde varolan gün değil, gündoğmadan,güne doğandır aslolan.
Hayırda senden şerde.
İyilikte, kötülükte mahşerde.
Şimdi mizan köprülerini geçmede ömür.
Geçiyoruz kendimizden bir anlık huzur,aşk,heva için.
Ve düşüncenin sonsuz izlerinden gözyaşlarımız.
Belirsizliğimiz yaşama bir cenk meydanı ancak yaşanmış ve kazanılmış.
Huzur bir an ötede,duyumsarız bir an.
İçimizde yaşamın aydınlığı ve mutluluk yere göğe sığamamak yaşarken.
Sınırlar içinde olduğumuzdan,sınırlıydı, sınırlardaydı huzur ve mutluluk.
Rabbim..!
Sen'in katında varolmanın sınırı varlığımızı aşmışken,
kendi sınırlarımızda,kendi yalnızlığımızda sınama ve sınırlandırma bizleri.
Yalnızlığının, tekliğinin ve sonsuzluğunun sınırsızlığına bizi sınırlandır ki;
sonsuzluğunun katında sınırsızlaşabilelim.
Tek bir anın bir asra bedel olduğu yüce bir günde,
yürekten,tek bir bakışla tüm menzili aşabilelim.
Aşabilelim ki zaman özgürlüğe kanat çırpsın üzerimizden.